Warto się dzielić

Kultura dzielenia się to kierunek rozwoju organizacji, który w okresie pandemii nabiera szczególnego znaczenia. Niestandardowe sytuacje i ograniczenia powodują, że po pierwsze reagować lub podejmować decyzje należy szybko, po drugie nie ma gotowych rozwiązań i praktyk.

Intuicyjnie szukamy wokół siebie osób, które mogą pomóc; podzielić się doświadczeniem i wiedzą, wesprzeć zasobami ludzkimi (może „moi” ludzie wesprą ludzi z Twojego zespołu?), lub materialnymi (może trzeba inaczej alokować budżety działowe i narzędzia?).

Słowo kultura jest ściśle powiązane z powszechnością, czymś co jest żywe, mocno zakorzenione w organizacji na poziomie stylu przywództwa, wartości, postawy, umiejętności, wspierających procesów i narzędzi i na koniec można to zobaczyć, poczuć i najlepiej zmierzyć.

Wszelkie formalne odmiany programów mentoringowych w organizacji i inicjatyw „best practice sharing” są jak najbardziej do dalszego wykorzystania.

Natomiast istotą podejścia, które nadaje tematowi szeroki wymiar jest postawa i przekonania jakie tkwią w naszych głowach. Spróbujmy zrobić założenia, że:

• każdy ma zasoby, którymi może się dzielić, w tym osobiste talenty, coś co robi dobrze i z lekkością,
• dzielenie się jest wartością, podstawą etycznych zachowań. Stoi w kontrze do ukrywania informacji i przekonania „Ja wygram, jeśli Ty przegrasz”,
• zasada wzajemności działa. Ci co dają otrzymują, choć nie zawsze od tych, którym dali,
• dzielenie się wymaga empatii, otwarcia się na potrzeby drugiej osoby,
• im wymiana mniej sformalizowana, codzienna tym lepiej,
• dzielenie się należy doceniać i promować na każdym kroku, nawet najmniejsze jej dowody,
• relacje on line, czy telefoniczne mogą też być wyjątkowe. Przez wielu postrzegane są jako bardziej intymne, bezpieczne, stąd nieustanne powodzenie wszelkich telefonów zaufania,
• kontakty jeden na jeden wygrywają, są w dzisiejszych czasach czymś ekskluzywnym,
• i na koniec najważniejsze – przykład nie jest główną metodą wpływania na innych. Jest jedyną (Albert Shweitzer).

Każdy chce czuć się mądry i ważny. Mieć poczucie, że ma zasoby, którymi może się dzielić i jest za to doceniany. Z drugiej strony komfort uzyskania wsparcia, pomocy, dostępu do informacji buduje poczucie bezpieczeństwa, wzajemnego zaufania i wspólnoty tak potrzebnych w czasach pandemii.

Co o tym myślisz, drogi czytelniku? Czym Ty możesz i chciałbyś dzielić się z innymi i jak chcesz to robić? A może już to robisz? Jakiej pomocy doświadczyłeś do tej pory?

Z ogromną ciekawością przeczytam lub wysłucham Twojego zdania i jeśli pozwolisz podzielę się z innymi.